Iglaste |
Liściaste |
Mszaki |
Mszaki – grupa roślin,
charakteryzujących się przemianą pokoleń z dominacją
gametofitu. Według wcześniejszych klasyfikacji mszaki były
wyróżniane jako gromada Bryophyta, obejmująca trzy klasy:
glewiki, wątrobowce oraz mchy. Obecnie mszaki nie stanowią
jednostki taksonomicznej. Dział botaniki badający mszaki
to briologia. Cechy charakterystyczne mszaków: Budowa: Ciało mszaków składa się z łodyżki, listków i chwytników (prymitywnych korzeni), które służą do przytwierdzania do podłoża. Nie mają typowych korzeni, łodyg ani liści jak rośliny naczyniowe. Nie posiadają tkanek przewodzących (ksylemu i floemu), co ogranicza ich rozmiary i sprawia, że muszą rosnąć w wilgotnych miejscach. Rozmnażanie: Mszaki rozmnażają się za pomocą zarodników. Ich cykl życiowy wykazuje przemianę pokoleń, gdzie dominującym pokoleniem jest gametofit (haploidalny), a sporofit (diploidalny) jest krótkotrwały i uzależniony od gametofitu. Do zapłodnienia wymagana jest obecność wody, ponieważ plemniki poruszają się w wodzie do komórek jajowych. Środowisko życia: Preferują wilgotne i cieniste środowiska, np. lasy, torfowiska, skały, a nawet obszary polarne. Są organizmami pionierskimi, które mogą kolonizować surowe środowiska (np. gołe skały). Rola ekologiczna: Zatrzymują wodę i pomagają w regulacji mikroklimatu. Tworzą siedliska dla wielu drobnych organizmów. Odgrywają ważną rolę w tworzeniu gleb poprzez zatrzymywanie cząstek organicznych i rozkład. Przykłady mszaków: Mchy: Mech płonnik (Polytrichum). |
|
Mszaki to nie tylko najczęściej występujące postaci "włochatych poduszek". Często są to postaci plechowate tj. mięsiste i napompowane wodą struktury. taki rodzaj mszaków nazywamy wątrobowcami, ponieważ ich struktura przypomina wątrobę. Mszaki są również istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, np. torfowce są ważne w tworzeniu torfowisk, które są ekosystemami magazynującymi węgiel. Mimo swojej prostoty mają kluczowe znaczenie dla ekosystemów, w których występują |