DRZEWA I MSZAKI



Iglaste
Liściaste
Mszaki

Mszaki – grupa roślin, charakteryzujących się przemianą pokoleń z dominacją gametofitu. Według wcześniejszych klasyfikacji mszaki były wyróżniane jako gromada Bryophyta, obejmująca trzy klasy: glewiki, wątrobowce oraz mchy. Obecnie mszaki nie stanowią jednostki taksonomicznej. Dział botaniki badający mszaki to briologia.
Cechy charakterystyczne mszaków:

Budowa:
Ciało mszaków składa się z łodyżki, listków i chwytników (prymitywnych korzeni), które służą do przytwierdzania do podłoża.
Nie mają typowych korzeni, łodyg ani liści jak rośliny naczyniowe.
Nie posiadają tkanek przewodzących (ksylemu i floemu), co ogranicza ich rozmiary i sprawia, że muszą rosnąć w wilgotnych miejscach.

Rozmnażanie:
Mszaki rozmnażają się za pomocą zarodników.
Ich cykl życiowy wykazuje przemianę pokoleń, gdzie dominującym pokoleniem jest gametofit (haploidalny), a sporofit (diploidalny) jest krótkotrwały i uzależniony od gametofitu.
Do zapłodnienia wymagana jest obecność wody, ponieważ plemniki poruszają się w wodzie do komórek jajowych.

Środowisko życia:
Preferują wilgotne i cieniste środowiska, np. lasy, torfowiska, skały, a nawet obszary polarne.
Są organizmami pionierskimi, które mogą kolonizować surowe środowiska (np. gołe skały).

Rola ekologiczna:
Zatrzymują wodę i pomagają w regulacji mikroklimatu.
Tworzą siedliska dla wielu drobnych organizmów.
Odgrywają ważną rolę w tworzeniu gleb poprzez zatrzymywanie cząstek organicznych i rozkład.

Przykłady mszaków:
Mchy: Mech płonnik (Polytrichum).



Mszaki to nie tylko najczęściej występujące postaci "włochatych poduszek". Często są to postaci plechowate tj. mięsiste i napompowane wodą struktury. taki rodzaj mszaków nazywamy wątrobowcami, ponieważ ich struktura przypomina wątrobę.

Mszaki są również istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, np. torfowce są ważne w tworzeniu torfowisk, które są ekosystemami magazynującymi węgiel. Mimo swojej prostoty mają kluczowe znaczenie dla ekosystemów, w których występują